2025

Wat er nog te melden is

28 februari 2025
Even een korte update.
Het gaat erg moeizaam. De laatste weken erg weinig energie, langdurig en terugkerende neusholteontstekingen. Ook de polyneuropathie wordt erger. Al met al, niet best.
Maar het is mijn eigen schuld. Ik wilde teveel en tegelijk.
Altijd heb ik gezegd: ‘als ik alles op mijn tempo kan en mag doen dan gaat het goed’.
Dat heb ik de afgelopen periode niet gedaan.
Vandaag besloten dat nu weer te doen.

20 maart 2025
Op controle geweest bij dr. Eijgelsheim.
Alle bloedwaardes waren oké, ook de Anca’s zijn (nog steeds) nul.
Besproken dat ik me niet goed voel.
De conclusie moet zijn dat dit te maken heeft met de schade die de GPA heeft veroorzaakt in 2014 en de  behandeling met cyclofosfamide. Ook de 2 opvlammingen (2016 en 2019) hebben niet mee geholpen.
Zal het rustiger aan moeten doen, zoals ik vorige maand al heb geschreven.
Omdat alle waardes de laatste jaren stabiel zijn hoef ik pas over een half jaar terug te komen.

25 juli 2025
Even een update, omdat er van alles de afgelopen periode is gebeurd.
We gaan verhuizen. Het onderhoud van de woning van 160 m2, met een garage/schuur van 98 m2, wordt teveel, veel teveel. We gaan kleiner wonen en hebben een woning gekocht in het centrum van Stadskanaal, met een slaap-en badkamer op de begane grond. De woning moet nog gebouwd worden. Eind 2026 hopen we erin te kunnen. Dit kwam min of meer op ons pad en we moesten snel beslissen. Medio mei kregen we de bevestiging dat we de woning konden krijgen. Toen volle bak aan de slag om alles rondom de nieuwe woning, zoals een nieuwe keuken, badkamer etc., te regelen.
Tussen alle regelzaken van de nieuwe woning door, zijn we ook nog met vakantie geweest. Dat was afgelopen winter al gerserveerd, dus we moesten en gingen.
We zijn in de Cevennen geweest in Zuid-Frankrijk, met een rustige heen- en terugreis met een stop van een paar dagen in het het Zwarte Woud. Geweldige vakantie gehad, met schitterende natuur en mooi weer.

Toen we terug kwamen zijn we naar de Veluwe geweest om samen met onze kinderen en kleinkinderen ons 50-jarig huwelijk te vieren. Ook dat was al gepland en geregeld, maar het was enorm leuk en gezellig.

Al met al waren het drukke weken en met mijn beperkte energie een uitdaging.
Sinds een paar weken zit mijn linkeroor dicht en ben ik met dat oor praktisch doof. Nu wachten op een oproep bij de KNO-arts van het UMCG. De huisarts heeft geconstateerd dat het T-buisje nog in het trommelvlies zit, dus waarschijnlijk is het buisje verstopt. Dat is een keer eerder gebeurd (2018) en toen kon de KNO-arts vrij eenvoudig het buisje openzuigen. Het klinkt raar, maar zoals het er staat gebeurt het ook. Fijn is anders, maar doof zijn is ook niks.
Wordt vervolgd.